Integracja sensoryczna
Integracja sensoryczna to proces polegający na odbieraniu i przetwarzaniu przez mózg bodźców zmysłowych docierających do człowieka. W integracji sensorycznej wyróżnia się siedem zmysłów: dotyk, wzrok, słuch, węch, smak oraz zmysł równowagi (nazywany układem przedsionkowym) i czucie głębokie (czyli układ propriocepcji). Zaburzenia integracji sensorycznej dotyczą dzieci powyżej 3 roku życia, nastolatków, a także dorosłych. Integracja sensoryczna jest jedną z najnowocześniejszych i skutecznych metod stosowanych w terapii dzieci i młodzieży, u których obserwuje się trudności w zakresie:
umiejętności ruchowych (słaba koordynacja ruchowa, opóźniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymaniem równowagi);
- problemów emocjonalnych (nadmierna wrażliwość, nerwowość, kłopoty z koncentracją uwagi);
- opóźnionego rozwoju mowy;
- opanowywania umiejętności szkolnych (problemy dysleksji, dysgrafii, dysortografii, kłopoty z zapamiętywaniem i motywacją do uczenia się);
- nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD, ADD);
- nadwrażliwości lub zbyt małej wrażliwości na różne bodźce sensoryczne;
- nadwrażliwości na ruch (negatywna reakcja na ruch, niepewność grawitacyjna, choroba lokomocyjna)
Integracja sensoryczna dotyczy dzieci powyżej 2 roku życia.